fer

  1. kit, lib,
    yek ji du tiştên bi hev re, yek ji cotekê
    Ferek pêlava min ne diyar e.
    • Dibêjin gava bedewa Hollandayê Nezrî xanimê laşê yekî serbaz firkandiye, bêhemdî wê destê wê şemitîye nav doxîna ê serbaz û qêrînî bi wî ketiye. Tu nabê ferek gunê wî di nav destê Nezlî xanimê de perçiqîye, ê serbaz li kerê siwar kirine û berê wî dane nexweşxanê. — (Şaron Kardo-, Lawo wijdan nemaye haa! [arşîv], lotikxane.com21.11.06)
  2. ferd, kes, şexs

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî فرد‎. D ji peyvê ketiye wek kirdin (Sorani) û kirin (Kurmanci).

Rengdêr

biguhêre

fer

  1. ferz, muhim, giring, pêdviye, lazim
    Ya fer e es evru biçim sîkê.
    Ya fer e ez îro biçim sûkê.

fer

  1. kirin

Bilêvkirin

biguhêre

fer nêr (forma pirjimar fers)

  1. (kîmya) asin, hesin
  2. nal
    fer à cheval
    nala hespê
  3. ûtî
    fer à repasser
    utî
    Aujourd′hui je n′ai pas pu repasser parce que mon fer ne fonctionne plus.
    Îro min nekarî ûtî bikim lewra ûtîya min hêdihew kar nake.

fer

  1. tirs

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên tirs hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

Bilêvkirin

biguhêre

fer

  1. Binêre for.

fer nêr

  1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

Bilêvkirin

biguhêre

fer

  1. kirin

fer

  1. kirin

fer

  1. (element) hesin

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên hesin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

fer nêr

  1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

fer nêr

  1. (element) hesin

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên hesin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

fer

  1. (element) hesin

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên hesin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

fer

  1. çirûsî, ronayî
  2. bînayî, beysûs, bêsûs, ronî, fer:
    gözümde fer, ağzımda diş kalmamış (di çavê min de bînayî, di devê min de didan nemane)
    gözlerimin feri azalmış (bînayên çavê min kêm bûne)