ferd

Kurmancî

Navdêr

ferd mê

1. kes, mirov, nefer, şexs
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. takekes, ariz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. kit, tek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

"Sirrê wehdet ji ezel girtiye hetta bi ebed Wahîd û ferd e bi zatê xwe wî nîn in çu ‘eded" -Melayê Cizîrî-

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فەرد‎

Etîmolojî

Ji erebî فرد‎ (ferd)

Jê

• ferdî
• ferdîtî
• ferdik

Werger

• Almanî: Individuum → de nêr, einzig → de
• Erebî: فرد‎ → ar, ^?فريد‎ → ar
• Farisî: ذات‎ → fa, فرد‎ → fa, تنها‎ → fa
• Îngilîzî: person → en, rank and file → en, distributive → en, individual → en
• Tirkî: birey → tr, fert → tr, efrat → tr

2. kîs, tûr

ferd (cureyê peyvê?)

1. (kîs, tûr) Binêre ferde.

Îngilîziya navîn

Navdêr

ferd

1. tirs
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên tirs hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}