nefer

Kurmancî

Navdêr

nefer cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. kes, mirov, şexs, ferd

   Firroke ket û her 20 neferên tê de mirin.

Bide ber

• mefer

Etîmolojî

Ji erebî نَفَر (nafar)

Jê

• bênefer
• bêneferî
• binefer
• bineferî
• neferî

Werger

• Farisî: نفر → fa, واحد شمارش
• Îngilîzî: passenger → en, rank and file → en, ^?unnecessary → en
• Tirkî: nefer → tr, er → tr, efrat → tr

Tirkî

Navdêr

nefer

1. kes
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. leşker, esker, nefer
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]