tek

Kurmancî

Hoker

tek

1. tenê yek, ji yekê ne zêdetir
   • Dem ew didu bûn û gah yek bûn
     Geh cot û bi yek ve gah tek bûn
     Tîra ko ji 'acê ber hedef bû — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
2. kit, ne cot

   1, 3, 5, 7, 9 û hwd. tek in; 2, 4, 6, 8 10 û hwd. cot in.

Jê

• (Lêker) tek çûn
• (Navdêr) tekbûn
• (Navdêr) tekçûn
• (Navdêr) tekbirin
• tekane
• tekî

Werger

• Almanî: bloß → de, einzig → de, solitär → de, ^?öde → de
• Farisî: فرید‎ → fa, مجرد‎ → fa, تک‎ → fa, تنها‎ → fa
• Îngilîzî: azygous → en, only → en, haplo- → en, singular → en, ^?indivertible → en, ^?ooo → en, ^?simplex → en, ^?wow → en
• Tirkî: biricik → tr, mutlak → tr, münferit → tr, müstakil → tr, salt → tr, tek → tr, ünik → tr, vahit → tr, yekta → tr, aksiyon → tr, eş → tr, nazar boncuğu → tr, teferrüt → tr, tenha → tr, yeise kapılmak → tr, ^?bir el

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Rengdêr

tek

1. tek

   gerçekten adamın teki yok

   bi rastî tekê zilam tune ye

2. tek, tenê

   önümüzde tek yol var

   li ber me tenê riyek heye

3. fer, kit
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. fer

   ayakkabımın teki yok

   fera sola min nîn e

5. qedehek

   iki tek atıp eve gelmişti

   du qedeh vexwaribû û hatibû malê

6. bila, bes

   tek yesin de ne yerse yesin

   bila bixwe, çi dixwe bila bixwe

7. qet, hiç, tu, çu, kit

   bugün pazar, sokaklarda tek kişi yok

   îro yekşem e, li kuçeyan tu kes nîn e

8. sobe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)