sobe

Kurmancî

Rengdêr

sobe

1. bi tenê, tek, cihê, cuda, ne li gel kesên yan tiştên din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• sope

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Herd → de m, Ofen → de
• Farisî: بخاری‎ → fa, بخاری‎ → fa
• Tirkî: yalnız → tr, soba → tr, münferit → tr, ^?tek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sobe	sobe
Îzafe	sobeya soba	sobeyên sobên
Çemandî	sobeyê sobê	sobeyan soban
Nîşandera çemandî	wê sobeyê wê sobê	wan sobeyan wan soban
Bangkirin	sobeyê sobê	sobeyino sobino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sobeyek sobek	sobeyin sobin
Îzafe	sobeyeke sobeke	sobeyine sobine
Çemandî	sobeyekê sobekê	sobeyinan sobinan

sobe mê

1. Guhartoyeke sope.

Mane

sobe (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke sobanî (“gerrîna di avê de bêyî ketina binê avê”).

Tirkî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sobe	sobe
Îzafe	sobeya soba	sobeyên sobên
Çemandî	sobeyê sobê	sobeyan soban
Nîşandera çemandî	wê sobeyê wê sobê	wan sobeyan wan soban
Bangkirin	sobeyê sobê	sobeyino sobino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sobeyek sobek	sobeyin sobin
Îzafe	sobeyeke sobeke	sobeyine sobine
Çemandî	sobeyekê sobekê	sobeyinan sobinan

sobe

1. tep, tepa min lê (gotina ku di leyîstika veşartok û wekî wê de tê gotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)