Bilêvkirin

biguhêre
Tewandina deyn  
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî deyn deyn
Îzafe deynê deynên
Çemandî deynî deynan
Nîşandera çemandî deynî wan deynan
Bangkirin deyno deynino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî deynek deynin
Îzafe deynekî deynine
Çemandî deynekî deyninan

deyn n

  1. Qerz,
    tiştê kesekî daye kesek din lê divê kesê wergir dîsan wî tiştî li xwedanê tiştî vegerrîne
    (bi taybetî pare).
    • Wan bi deyn didane hevdu (...) — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)
  2. Qenciya gerek e kesek li kesekî din bike ji ber ku wî kesî qenciyek kiriye.

Ji wêjeya klasîk

biguhêre

Bi alfabeyên din

biguhêre

Têkildar

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî دين (deyn), têkilî دان (dane, deyn kirin), hevreha aramî ܕܝܢܢ / דינ (d-y-n-: darizandin, hukim kirin) ji akadî [skrîpt hewce ye] (dînu, qanûn; hukim) ku herwiha serekaniya peyvên "dîn" ("bawerî" lê ne "bêaqil") û "Medîne" ye jî.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhartoya gotara loan a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.