deyngir

Kurmancî

Navdêr

deyngir

1. Deyndar, qergir, qerzgir, qerzdar, qerdar,
   kesa/ê ku hin pare yan tiştan ji kesek din yan ji bankeyekê werdigire û piştî demekê dîsan lê vedigerrîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• deyingir
• deyîngir
• deyinwergir
• deyînwergir
• deynwergir

Dijmane

• deynder

Etîmolojî

Ji deyn +‎ -gir.

Jê

• deyngirî
• deyngirîtî