-gir

  1. kesa/ê tiştekê/î yan kesekê/î digire
    masîgir, kirêgir, xelatgir

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

rehê dema niha ji "girtin", hevreha soranî گر(-gir), farisî گیر‎. Forma xwemalî "-gir" e, varyanta "-gîr" ji farisî hatiye wergirtin û di farisî de rehê dema niha ji lêkera گرفتن(giriften, girtin, girewtene) e.