vegir

Kurmancî

Rengdêr

vegir

1. Ya / yê ku tiştekî/nexweşî vedigire, bi sanahî belav dibe, ji kesekê yan giyanewerekê bi sanahî diête veguhastin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڤەگر‎

Bide ber

• bergir
• dagir
• hilgir
• ragir
• wergir

Têkildar

• vegirtî

Jê

• vegirî
• vegirîtî

Etîmolojî

Ji vegirtin.

Werger

• Erebî: معدي‎, مرض معدي‎
• Îngilîzî: roundabout → en, contagious → en, infectious → en, ^?infestant → en
• Tirkî: kapsam → tr, bulaşıcı → tr