kirêgir

Kurmancî

Navdêr

kirêgir

1. kesa/ê tiştek bo xwe bi kirê digire
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• kirêdar
• kirêder
• kirêkar

Etîmolojî

Ji kirê +‎ -gir.

Etîmolojî

kirêgirî

Werger

• Almanî: ^?Mieter → de m, ^?Partei → de
• Îngilîzî: ^?tenant → en
• Tirkî: kiracı → tr, müstecir → tr