qerdar

Kurmancî

Navdêr

qerdar mê

1. deyndar, qerzdar, kesa/ê ku pare yan tişt ji kesek din deyn kirine û gerek e ku lê vegerrîne

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌ردار‎

Etîmolojî

Ji qer +‎ -dar.

Ji wêjeya klasîk

• Dikana me qewî rûs e
  Dibêjin Xoce qerdar e
  Dibêjin Xoce bê debr e — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Erebî: ^?الغریم‎, ^?المغرم‎, ^?مدیون‎
• Farisî: ^?مدیون‎ → fa
• Îngilîzî: ^?indebted → en, ^?debtor → en