derewçîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛɾɛwˈt͡ʃiːn/
• Kîtekirin: de·rew·çîn

Rengdêr

derewçîn

1. Kesê/a ku derewan dike, virrek, derewîn, derewbêj.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• derewîn
• derewbêj
• virrek

Dijmane

• rastgo

Têkildar

• derew
• derewçînî
• derewçîn derxistin
• derewçîn derketin

Etîmolojî

Ji pêş-îranîkî *dréwgeh-ceneh (“derewçîn”), hevreha evistayî 𐬛𐬭𐬀𐬊𐬘𐬌𐬥𐬀‎ (drewcine, “derewçîn”), pehlewanî [skrîpt hewce ye] (drû(ẍ)jen) (> ermeniya kevn դրուժան (družan)) farisiya kevn 𐎭𐎼𐎢𐎩𐎴 (d-r-u-j-n /drewcene/), farisiya navîn 𐫅𐫡𐫇𐫉𐫗‎ (drôzen), farisiya klasîk دروزن‎ (durûzen)... Diyar e ku ji derew + jenîn lê guherîna dengî nelirê ye. Dişiya ku bi hîkariya paşgira tirkî -çî bibûya lê forma evistayî nîşan dide ku bi îranîkiya kevn jî /e/ bûye /î/ anku ew ne gengaz e. Bide ber soranî درۆزن‎ (dirozin), deyneke ji farisî.

Werger

• Almanî: Lügner → de
• Erebî: کاذب‎
• Farisî: دروغگو‎ → fa
• Fransî: menteur → fr
• Îngilîzî: liar → en
• Tirkî: yalancı → tr