şerb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɛɾb/
• Kîtekirin: şerb

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şerb	şerb
Îzafe	şerbê	şerbên
Çemandî	şerbî	şerban
Nîşandera çemandî	wî şerbî	wan şerban
Bangkirin	şerbo	şerbino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şerbek	şerbin
Îzafe	şerbekî	şerbine
Çemandî	şerbekî	şerbinan

şerb(ik)ek

şerb nêr

1. cer, kûz, şerbik, kuloz, den, kûzik, kuloz,
   hin cûn aman in ku ji axa sor hatine çêkirin û bi pirranî biçembil in
   (û berê bi taybetî bo hilgirtina avê ji kaniyan ta malê dihatin bikaranîn)

Herwiha

• şkuloz
• kilozk
• kilûz
• kilûzk
• kulozkerbik]]

Etîmolojî

Ji erebî شرب‎ (şeribe: vexwarin), hevreha şerbet, şerab, şirûb, meşrûb...

Werger

• Fînî: ruukku → fi
• Îngilîzî: jar → en, jug → en, pot → en, anthrax → en
• Tirkî: testi → tr, küp → tr, şarbon → tr