Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şerb şerb
Îzafe şerbê şerbên
Çemandî şerbî şerban
Nîşandera çemandî şerbî wan şerban
Bangkirin şerbo şerbino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şerbek şerbin
Îzafe şerbekî şerbine
Çemandî şerbekî şerbinan
 
şerb(ik)ek

şerb nêr

  1. cer, kûz, şerbik, kuloz, den, kûzik, kuloz,
    hin cûn aman in ku ji axa sor hatine çêkirin û bi pirranî biçembil in
    berê bi taybetî bo hilgirtina avê ji kaniyan ta malê dihatin bikaranîn)

Herwiha biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî شرب‎ (şeribe: vexwarin), hevreha şerbet, şerab, şirûb, meşrûb...

Werger biguhêre