çembil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃɛmˈbɪl/
• Kîtekirin: çem·bil

Navdêr

çembil nêr, ç-ya nerm

1. Guhartoyeke çimbil.
   • Piştî bêdengiyeke biçûk a Remezan a ku hatibû wateya, "Axaftinên min ew qas in der barê gera min a îro de", her du keçên Apê Resûl, Ezîza û Şemsê, di destên wan de sifreyeke hesin, beroşek bi her du çembilan ve bi potikekî hatibû girtin, sênîk û kevçiyên ku diyar bû di amadekariya şîvê de bûn, bi lez û bez, bi hatineke şuxulê jêhatiyan xuya bûbûn. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. ?, ISBN 9786054497010)
   • Kûzê avê li ser Milan
     Dest û pêçî li çembilan
     Di rojên cejn û şahiyê
     Diket hêlan, dikir dîlan — (Saud Çelî Mîranî, Helbestên Netewî: Kurdish [arşîv], Saoud Çelî Mîranî, 2021)
   • Başbû ku erebe zû gihandibû navenda ewlehiyê. Di rêyeke veşartî re derbasî bodroma jêr bûn. Her çar zilam bi hev re ji erebê peyabûn, dest avêtin çembilê wî û mîna çûkekê bêbask kişandin hundir. — (Orhan Çaçan, Hilmek Jiyan Hilmek Mirin [arşîv], Weşanên Na, 2016, r. 61)
   • Çembilê cêr ji destê wê filitî... — (Mehmed Emîn Bozarslan, Meyro [arşîv], 1979)