zendîq

Kurdî

rengdêr
navdêr

Wate

1. gawir, kafir, bêîman, xwedanenas, bêdîn, nebawer,
   ne misilman yan cihû yan file
2. (Mecazî) bêbext, bêwijdan, bêîman

Herwiha

• zindîq

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: زه‌ندیق

Etîmolojî

Ji erebî زنديق‎ (zendîq) ji zimanên îranî, bi pehlewî zendîk (mirîdên Manî yê ku zerdeştîtî nû kir) ji zend- (ilm, zanîn) ji proto-hindûewropî *ǵenh₃- (zanîn), binere: zanîn. Bo hin peyvên din jî yên ku ji zimanekî îranî ketine erebî û paşî bi forma xwe ya erebîkirî ve li kurdî yan zimanên din vegerîne, binere: fisteq, birc. Zındık ya tirkî ji zimanên îranî ye.

Jê

• zendîqî
• zendîqîtî
• zendîqtî

Werger

• Almanî: ^?Ketzer ^→ de nêr
• Farisî: ^?بی دين ^→ fa, ^?خاين ^→ fa
• Fînî: jumalaton ^→ fi, pakana ^→ fi
• Inglîzî: atheist ^→ en, pagan ^→ en, unbeliever ^→ en, infidel ^→ en, godless; cruel, ^?heretical ^→ en, ^?misbeliever ^→ en
• Tirkî: zendik ^→ tr, gavur ^→ tr, ^?zındık ^→ tr