bêdîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːˈdiːn/
• Kîtekirin: bê·dîn

Navdêr

bêdîn zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Kesê baweriya wî tune.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesê bêwicdan.
   • Îcarê ewê bêdînê gote ferhad ku hey ho tu çi dikî, Şirîn ji destê te çû. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 100)

Etîmolojî

Ji bê- +‎ dîn.

Werger

• Îngilîzî: ungodly → en, irreligious → en, unscrupulous → en
• Tirkî: dinsiz → tr