wer-
Kurmancî biguhêre
Pêşgir 1 biguhêre
wer-
Herwiha biguhêre
Bi alfabeyên din biguhêre
Bide ber biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Hevreha din ya kurmancî ber-, soranî بهر (ber) û وهر- (wer-), zazakî ver-, farisî بر (ber, “ser, wer-”), pehlewî apar (eper), hexamenişî upariy- (upariy), avestayî upairi- (upeyri-), sanskrîtî उपरि (upari), albanî epër, yûnaniya kevn ὑπέρ (hupér --> hîper), latînî super (ji *eks-uper), almanî über, ober, îngilîzî over, swêdî över... hemû ji proto-hindûewropî *upér (“[li] ser, [li] serî”). Ji eynî rehî ihtimalen jor (kurtkirina "ji + wer-" - bide ber latînî super ji "*ex + uper" (ji + wer/ber").
Werger biguhêre
Pêşgir 2 biguhêre
wer-
- rehê dema niha yê fermanî ji lêkera "hatin"
- Wer-e!
- Wer-in!
- (hin devok) rehê subjunktîv ji lêkera "hatin"
- Heke ez werim. Bila ew werin.
- Heke ez werim. Bila ew werin.
- (hin devok) rehê dema bê ji lêkera "hatin"
- Ez ê werî.
Têkildar biguhêre
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Hevreha pehlewî [skrîpt hewce ye] (ewer, “bi vir ve, li vir”) ku herwiha bi wateya bê! were! jî li kar bûye.[1] Dibe ku herre!! jî bi heman awayî bibe lê ew binîqaş e. Ji ber ku di rastiyê de daçekekê ye, tenê di rewşa fermanî de dikare bê bikaranîn û diwere an werî/weriya an jî wek navdêr lêker werîn tine. Bo peresîna wateyî a yeksan binêre ingilîzî come on (“de were!, hatin li ser/li pêş, yeksanî kurdî wer-hatin”))
Werger biguhêre
- ↑ Skjærvø 2007: 58, "ewerêd" (were)