Kurmancî biguhêre

Hoker biguhêre

sirf

  1. xwerû, sade, safî, pak, paqij, petî, bi tenê, tek, ne tevlihev, ne têkilkirî
    • Cankurd, di wê „gotina xwe ya kurt“ de, wek ji nerînên wî yên „dirêj“ diyar dibe, dixwaze Êzîdiyan û ola Êzîdiyatiyê di „Yezîdîyê“, yan jî „Şîxadiyetiyê“, ku „terîqeteke“ sirf îslamî ye, werbike. — (Hoşeng Broka, Mizgîniya Can Kurd: Êzîdî jî Misilman inNetkurd.com12/2008)

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî صرف‎ (șirf: xwerû, safî, paqij, pak), têkilî serf, hevreha aramî צרפ (s-r-p-: xwerû kirin, safî kirin), akadî serapu. Ji heman rehî: serf, mesref.

biguhêre

Werger biguhêre