saf

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɑːf/
• Jihevqetandin: saf

Rengdêr

saf

1. xwerû, pak, paqij, zelal, net, temîz,
   tişta/ê ku ti tiştek din nehatiye tevlîkirin
2. diyar, xwiya, eşkere, zelal, ron
3. çarekirî, helkirî, çareserkirî

   Mesele hê saf nebûye.

Ji wêjeya klasîk

• Şu'lê da tilyan û Cennet muncelî
  Hatî Hewwa û nezer da nûrî saf — (— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî))

Jê

• (lêker) saf bûn
• (lêker) saf kirin
• (navdêr) safbûn
• (navdêr) safkirin
• (navdêr) safbûyî
• (navdêr) safkirî
• safî
• safîtî
• saftî

Bide ber

• sef

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: naiv → de, unverfälscht → de, ^?lauter → de, ^?gediegen → de
• Erebî: ساذج‎ → ar, غر‎ → ar, جاهل‎ → ar, بريء‎ → ar,بسيط‎ → ar, أبله‎ → ar, أهبل‎ → ar, أحمق‎ → ar,

أخرق‎ → ar,أبلد‎ → ar

• Farisî: بیغش‎ → fa
• Inglîzî: artless → en, candide → en, childish → en, ingenuous → en, naïf → en, naive → en, naïve → en, ^?pure → en
• Tirkî: avanak → tr, bön → tr, budala → tr, cahil → tr, halis → tr, katışıksız → tr, katkısız → tr, masum → tr, net → tr, arı → tr, has → tr, öz → tr, saf → tr, salt → tr, ^?som → tr, ^?yalınç → tr

Tirkî

Navdêr

saf

1. rêz, qor, sef, ref
2. sade, arî, xwerû, saf, petî, xalî
3. saxik, heynik, kawik, kawok, dilsax, dilsaf, safe dilê xwe

   kadıncağız saf biriydi jinik yeke safa dilê xwe bû