Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

sergewer mê û nêr

  1. Kesa/ê ji malbatek zengîn yan navdar, endamaçîna bilind yan serdest ya civakê.
    Hevmane: malmezin, esilzade, xanedan, arîstokrat, zadegan, tovrind

Herwiha biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji ser + gewer.

Werger biguhêre

Rengdêr biguhêre

sergewer

  1. hêja, jêhatî, berketî
    • Romana xurt û sergewer dikare xwe bi her awayî bikirmişîne, bikeve her dirûvî û cihê cihê ji her mêjiyî, ji her bedewiyê û her mezinahiyê re bibe navgîn. Dikare bang li her nîgaşbaziyê û rastîbîniyê/ê bike û gelek deriyên nepenî yên gerdûnê li mirov veke. — (Adar Jiyan: Roman sîtava jiyanê ye, Fortunecity.co.uk, jêwergirtin: 9/2006)

Werger biguhêre