rojîgir

Kurmancî

Navdêr

rojîgir mê û nêr

1. kesa/ê ku rojiyan digire,
   kesa/ê ku demek diyar ti tiştî naxwe û venaxwe
   (bi taybetî misilman li meha remezanê)

Hemane: birojî

1. Misilmanên qenc şehdeder, nivêjker, rojîgir, zekatder û hecrew in.

2. mangir, kesa/ê di greva birsê de
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: رۆژیگر‎

Etîmolojî

Ji roj +‎ -gir.

Jê

• rojîgirî

Werger

• Baskî: baraugile
• Bengalî: রোজাদার → bn (rozadar)
• Bretonî: yuner
• Erebî:صائم‎
• Fransî: jeûneur → fr n, jeûneuse → fr m
• Îngilîzî: faster → en (one who fasts)
• Îtalî: digiunatore n, digiunatrice m
• Katalanî: dejunador n, dejunadora m
• Latînî: iēiūnātor n, iēiūnātrīx m
• Portugalî: jejuador n, jejuadora m
• Romanyayî: ajunător n, ajunătoare m, postitor n, postitoare m
• Spanî: ayunador → es n, ayunadora → es m
• Tirkî: oruçlu → tr, oruç tutan → tr
• Swahîlî: mfunga
• Weylsî: ymprydiwr

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.