koş

Kurmancî

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koş	koş
Îzafe	koşa	koşên
Çemandî	koşê	koşan
Nîşandera çemandî	wê koşê	wan koşan
Bangkirin	koşê	koşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koşek	koşin
Îzafe	koşeke	koşine
Çemandî	koşekê	koşinan

koş mê

1. pêsîr, daw, himêz, serpî,
   beşa leşê mirovan ji navtengê ta çokan

   Zarrok di koşa dayika xwe de rûnişt.

2. pişka cilan ya dikeve ser navtengê ta çokan

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کۆش‎

Jê

• (lêker) koş bûn
• (lêker) koş kirin
• (navdêr) koşbûn
• (navdêr) koşkirin
• (rengdêr) koşbûyî
• (rengdêr) koşkirî
• koşan
• koşîn
• têkoşan
• têkoşer
• têkoşerî
• têkoşîn

Etîmolojî

Ji zimanên Îranî, hevrehên wê peyvê wek koş, kaş di zimanên din ên îranî de heyin. Proto Îranî *káćšas.

Werger

• Erebî: ^?الثبنة‎ → ar, ^?الحضن‎ → ar, ^?الضغن‎ → ar, ^?المغبن‎ → ar, ^?ثبان‎ → ar, ^?خبنة‎ → ar
• Îngilîzî: lap → en, ^?reins → en, ^?hip → en
• Tirkî: bağır → tr, böğür → tr, eteklik → tr, gön → tr

Navdêr 2

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koş	koş
Îzafe	koşa	koşên
Çemandî	koşê	koşan
Nîşandera çemandî	wê koşê	wan koşan
Bangkirin	koşê	koşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koşek	koşin
Îzafe	koşeke	koşine
Çemandî	koşekê	koşinan

koş mê

1. hewl, mihawele, cehd, têkoşîn, xebat, têkoşan, koşan, koşîn

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Tirkî

Formeke lêkerê

koş

1. Forma fermanî ya yekjimar ji lêkera koşmak.

   Koş! ― Bibize