keya

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛˈjɑː/
• Kîtekirin: ke·ya

Navdêr

keya nêr

1. axa, muxtar, berdestkê xwediyê malê
   • Zel, der barê rêbaza xebata xwe de diyar kir ku ji bo berhevkirina navên gundan ji înternetê sûd wergirtiye û ev tişt anî ziman: Tişta herî girîng li cih lêkolînkirina navên gundan e. Min têkiliya xwe bi keyayan re danî û xwe gihand navên gundan. Li telefonê li wan geriyam û navê kevn ên gundê wan ji wan pirsî. Dîsa çûm navçeyên ku min navê gundê wan berhev kirine. Li navendên navçeyan çûm qeweyan û navê rast ên gundan ji gundiyên li qewê pirsî. Ji bilî navendên navçeyan çûm gelek gundan jî. — (https://xwebun.org/naven-gundan-en-rast-li-nexseye-dinexisine [arşîv], xwebûn.org)
2. (kevnar) paşa, qral, melik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• key
• keye

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, têkilî peyva *ke- / keh- / ked- (mal) û kedî / kehî, bi zazakî keye (mal), farisî کد‎ (ked, “mal”) wek di peyva كدخدا‎ (kedxoda, “malxwê, > kurdî kedxuda”), pehlewî kedek (mal), avestayî ket- (mal).

Werger

• Almanî: ^?Kastellan → de m
• Farisî: دهدار‎ → fa, کدخدای روستا‎ → fa
• Îngilîzî: mukhtar → en
• Tirkî: kocabaşı → tr, muhtar → tr, kahya → tr, kral → tr

Dakotayî

Navdêr

keya

1. req, kûsî, kûsele
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên req hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}