bêtam

Kurmancî

Rengdêr

bêtam

1. xwarina bê çêj (wek şîrînî, talî, tûjî, sûrî, bêxwêtî û tirşî)
2. hal û hereketên nexweş

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێتام‎

Etîmolojî

Ji bê +‎ tam.

Werger

• Îngilîzî: bland → en, tasteless → en
• Zazakî: cıft