xerîb mê û nêr

  1. biyanî, bêgane, derekî, derveyî, xaricî, ecnebî, namo, tarawî, henderanî

Ji wêjeya klasîk

biguhêre

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî غريب(ẍerîb)

Rengdêr 1

biguhêre

xerîb

  1. biyanî, bêgane, derekî, derveyî, xaricî, ecnebî, namo, tarawî, henderanî

Rengdêr 2

biguhêre

xerîb

  1. ne asayî, ne normal
    Hevmane: ecêb, seyr

Rengdêr 3

biguhêre

xerîb

  1. ji bo wî/ê tê gotin yê/a mirov ne zane ku kiye
    Hevmane: nenas

Rengdêr 4

biguhêre

xerîb

  1. bêrî, hesret, daxwaza dîtinê
    ji kesekî xerîb bûn (bêriya kesekî kirin)