ecnebî

Kurmancî

Rengdêr

ecnebî

1. biyanî, biyan, xerîb, derveyî, xaricî, bêgane, namo,
   ne ji wî welatî yan wê herêmê
   • Qet kes nedigo Sitî û Zîn e
     Xelqê we dizanî ecnebî ne
     Dayîneke wan hebû zemanî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• ejnebî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• ecanib

Werger

• Almanî: fremd → de
• Tirkî: ecnebi → tr, yabancı → tr