asayî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
asayî		herî asayî

asayî

1. normal, edetî, adî,
   ne taybet, ne xas,
   ne ecêb, ne xerîb, ne nedîtî, ne seyr, ne sosret

   Asayî bûna herêmê u çend sedemekan vedgeriyêt.

2. hêmin, aram
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• asan
• hêsa
• hêsan

Jê

• (Lêker) asayî bûn
• (Lêker) asayî kirin
• (Navdêr) asayîbûn
• (Navdêr) asayîkirin
• (Rengdêr) asayîbûyî
• (Rengdêr) asayîkirî
• asayîş
• asayîşî
• asayîtî

Etîmolojî

• Ji asa + -yî

Werger

• Almanî: gewöhnlich → de, ^?durchschnittlich → de, ^?Feld-Wald-und-Wiesen-, ^?Gelassenheit → de
• Erebî: ^?إعتیادي‎
• Farisî: امنیتی‎, آسایشی‎, عادی‎ → fa
• Îngilîzî: ordinary → en, regular → en, usual → en, simple → en, common → en, runofthemill, ease → en, normo- → en, mediterranean sea → en, run-of-the-mill → en, commonplace → en, ^?conventional → en, ^?homely → en, ^?mediocre → en, ^?regulable → en, ^?supernormal → en, ^?wonted → en
• Tirkî: alelâde → tr, olağan → tr, olur şey → tr, kolaylık → tr, normal → tr, ^?mutat → tr, ^?basit → tr