-yî

  1. Li şûna dema ku peyva li pêş wê bi dengdarekê diqede.

Têkildar

biguhêre

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji proto-hindûewropî *h₁ésti (ji *h₁es-), proto-îranî esî, hevreha î, û yên kurmancî, farisî ـی‎(), soranî ـی‎(), ermenî ես (es), slaviya kevn єси (êsi), latînî es (fransî es), lîtwanî esi... Herwiha im, e û in jî ji heman rehê *h₁es-proto-hindûewropî ne.