hêmin

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hêmin	hêmintir	herî hêmin hêmintirîn

hêmin

1. aram, hêwir, tena, rehet, aşt, ne şûm, ne şiloq, leserxwe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ewle, ne xeter, ne talûke
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• êmin
• êmn
• hêmn

Jê

• (Lêker) hêmin bûn
• (Lêker) hêmin kirin
• (Navdêr) hêminbûn
• (Navdêr) hêminkirin
• (Rengdêr) hêminbûyî
• (Rengdêr) hêminkirî
• hêminahî
• hêminatî
• hêminane
• hêminayî
• hêminî
• hêminîtî
• hêmintî

Etîmolojî

Ji erebî امن‎ (amin), têkilî amîn, Amîna, emîn, Emîn, emn, emniyet, êminahî, aramî ܐܡܢܐ (emna)

Werger

• Erebî: آمن‎ → ar, هادئ‎ → ar
• Farisî: ملایم‎ → fa
• Îngilîzî: ataraxia → en, calm → en, docile → en, unsociable → en, reserved → en, dispassionate → en, ^?douce → en, ^?placid → en, ^?sedate → en
• Tirkî: dingin → tr, huzurlu → tr, uysal → tr, vakarlı → tr, huzur → tr, sakin → tr, soğukkanlı → tr, vakur → tr, ^?rahat → tr