şûm
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
---|---|---|
şûm | şûmtir | herî şûm |
şûm
- kesê fi'êlbazîyêde bi biaqil, lixwe xuyî
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- bêsiûdî, bedbextî, nehs
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din biguhêre
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî شؤم (şuim, “bêxêrî, bêoxirî”), hevreha شأم (şeim, “çep”). Ji heman rehî: şîmal.
Werger biguhêre
Zazakî biguhêre
biguhêre
şûm