sakin

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: sa·kin

Rengdêr

sakin

1. Stabîl, xweragir, saxlem, dûz, dirist, ne guherbar, ne guherok.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• sakîn

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

 

• sakin bûn (lêker)
• sakinbûn (navdêr)
• sakinbûyî (rengdêr)
• sakin kirin (lêker)
• sakinkirin (navdêr)
• sakinkirî (rengdêr)

Têkildar

 

• sekinandin
• sekinîn
• sekn

Ji wêjeya klasîk

• Hetta sibeh xew nehate çavan
  Sakin nedibû ji rengê avan
  Rojê ko ji meşriqê nema nûr — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: stabil → de, besonnen → de, friedliebend → de, gefasst → de, gelassen → de, geruhsam → de, gleichmütig → de, behaglich → de, ^?Muße → de
• Çînî: 安定的 (āndìng de)
• Danmarkî: stabil
• Erebî: ^?ساکن‎
• Fînî: vakaa → fi
• Fransî: stable → fr
• Îngilîzî: stable → en, relatively unchanging, arcadia → en
• Spanî: estable → es
• Swêdî: stabil → sv
• Telûgûyî: స్థిర (sthira), స్థిరమైన (sthiramaina)
• Tirkî: stabil → tr, dayanıklı → tr, sağlam → tr, dengeli → tr, düz → tr, kararlı → tr, değişmez → tr, ^?sakin → tr

Azerî

Navdêr

sakin

1. şênî, rûniştvan, niştecih
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên şênî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

sakin

1. sekan, tebitî, aram, hêmin, hedirî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. bêdeng, ker, sakîn

   Sakin bir yer. ― Cihekî bêdeng e, cihekî ker e.

3. dengnekir, sakîn

   Sakin bir adam. ― Mirovekî dengnekir e.

4. amoş, aramoş, xamoş, sêwirî, êmîn, tewar, sakîn

   Hasta şimdi daha sakin. ― Nexweş nika hîn bêhtir êmin e.

5. rûniştvan, rûniştker, dêman

   Ankara'da sakin. ― Li Enqereyê rûniştvan e.

6. şênî, daniştî, daniştvan, rûniştman, warnîş, xwecî

   Mahalle sakinleri. ― Şêniyên taxê, rûniştvanên taxê.