tebitî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: te·bi·tî

Rengdêr

tebitî

1. Ne şûm, ne neqet, ne destmatî.

   Hevmane: aram, asûde, hêwir, hêmin, rehet, tena, sekinî, vehewayî, hewiyayî, milahim, miskîn

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. vehewiyayî, tebatî, aşt, hêsa, rawestî, tebat^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• tebitiyayî

Têkildar

• tebitandî

Etîmolojî

Ji tebitîn.

Jê

• tebitî bûn (lêker)
• tebitî kirin (lêker)
• tebitîbûn (navdêr)
• tebitîbûyî (rengdêr)
• tebitîkirin (navdêr)
• tebitîkirî (rengdêr)

Werger

• Almanî: friedlich → de, ruhig → de
• Tirkî: dingin → tr, edilgin → tr, sükünetli, uslu → tr, sakin → tr, ^?sukunet