asan

 Binêre herwiha: Asan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɑːsɑːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: a·san

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
asan	asantir	herî asan asantirîn

asan

1. Guhartoyeke hêsan.
   • Çi tavêtin surûd ewwel
     »Ki 'işq asan numûd ewwel
     Welê uftad-i muşkilha« — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• (lêker) asan bûn
• (lêker) asan kirin
• asanî
• asankarî
• asanker
• (navdêr) asanbûn
• (navdêr) asankirin

Zazakî

Rengdêr

asan

1. hêsan, rehet, rehetî, Başbûna kesê nexweş.

   Qîza te asan bû; bi asaney ez şêna vejya enî koy ser: Bi hêsanî ez dikarim derkevim serê çiyan