tehibîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛhɪˈbiːn/
• Kîtekirin: te·hi·bîn

Lêker

tehibîn negerguhêz

1. westîn, betilîn, mandî bûn, qerimîn, kerixîn, bêtaqet bûn,
   ji ber kirina karek dijwar bêhêz yan nerehet bûn, hatin tehibandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. şeqî bûn, qefilîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ته‌هبین‎

Herwiha

• te'iban
• te'ibîn
• tehiban

Tewîn

Lêker

• -tehib-

Têkildar

• tehibandin

Etîmolojî

Ji tehb +‎ -în.

Jê

• tehibî
• tehibok
• tehiboke
• tehibokî

Werger

• Tirkî: yorulmak → tr, zahmet çekmek → tr, ^?yorulma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tehibîn	tehibîn
Îzafe	tehibîna	tehibînên
Çemandî	tehibînê	tehibînan
Nîşandera çemandî	wê tehibînê	wan tehibînan
Bangkirin	tehibînê	tehibînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tehibînek	tehibînin
Îzafe	tehibîneke	tehibînine
Çemandî	tehibînekê	tehibîninan

tehibîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)