roja dûmê

Kurmancî

Navdêr

roja dûmê mê

1. kilik, kurîk, kurî, dûv, boçik, dûvik, doç, dûvelank, daw,
   dava dirêj ya bi derqûna hin ajelan ve
2. qiyamet, dawiya dinê, paşiya jiyan û cîhanê
3. axret, qiyamet, roja dûma dinê, roja paşiya jiyan û cîhanê, roja dawiyê, roja axretê

Herwiha

• roja dumahiyê
• dûmik
• dûmk

Etîmolojî

Ji roja + dûmê.

Werger

• Almanî: Tumult → de m
• Erebî: يوم القيامة‎
• Îngilîzî: Doomsday
• Tirkî: Kiyamet günü