dûv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /duːv/
  • (rojhilatî)  IPA^(kilîd): /dʉːv/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dûv

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûv	dûv
Îzafe	dûvê	dûvên
Çemandî	dûvî	dûvan
Nîşandera çemandî	wî dûvî	wan dûvan
Bangkirin	dûvo	dûvino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûvek	dûvin
Îzafe	dûvekî	dûvine
Çemandî	dûvekî	dûvinan

Dûvê seyekî.

dûv nêr

1. kilik, kurî, terrî, boç, daw, derqûn, terriya kin, dûvik

   1683, Ehmedê Xanî, Nûbihara Biçûkan:

   Pêşî, û paşî dubur; uz̤n-i guh; eṭrûş-i kerr
   Z̤ewb ?bihatin (helandin); z̤eneb dûv e; biraştî şewaʾ
   Şat-i pez e; ḍeʾn-i mih; meʿz-i bizin; hecm e, ker

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha belûçî دمب‎ (dumb), farisî دم‎ (dom), avestayî dume-.

Werger

• Almanî: Schwanz → de m, Sterz → de
• Erebî: ^?ذيل‎ → ar
• Farisî: پی‎ → fa, دنبال‎ → fa, پشت‎ → fa, دمبه‎ → fa
• Îngilîzî: caudo- → en, ^?annexment → en, ^?fantail → en
• Tirkî: arka → tr, art → tr, kuyruk → tr, ^?sakatat → tr, ^?göre → tr

Hoker

dûv

1. Binere: dû (li dûv, ji dûv û hwd.)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)