dûv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /duːv/
  • (rojhilatî)  IPA^(kilîd): /dʉːv/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dûv

Navdêr

Tewandina dûv
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûv	dûv
Îzafe	dûvê	dûvên
Çemandî	dûvî	dûvan
Nîşandera çemandî	wî dûvî	wan dûvan
Bangkirin	dûvo	dûvino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûvek	dûvin
Îzafe	dûvekî	dûvine
Çemandî	dûvekî	dûvinan

Dûvê seyekî.

dûv n

1. kilik, kurî, terrî, boç, daw, derqûn, terriya kin, dûvik

   1683, Ehmedê Xanî, Nûbihara Biçûkan:

   Pêşî, û paşî dubur; uz̤n-i guh; eṭrûş-i kerr
   Z̤ewb ?bihatin (helandin); z̤eneb dûv e; biraştî şewaʾ
   Şat-i pez e; ḍeʾn-i mih; meʿz-i bizin; hecm e, ker

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha belûçî دمب (dumb), farisî دم (dom), avestayî dume-.

Werger

• Almanî: Schwanz → de m, Sterz → de
• Erebî: ^?ذيل → ar
• Farisî: پی → fa, دنبال → fa, پشت → fa, دمبه → fa
• Îngilîzî: caudo- → en, ^?annexment → en, ^?fantail → en
• Tirkî: arka → tr, art → tr, kuyruk → tr, ^?sakatat → tr, ^?göre → tr

Hoker

dûv

1. Binere: dû (li dûv, ji dûv û hwd.)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]