terî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛˈɾiː/
• Kîtekirin: te·rî

Hoker

terî

1. Guhartoyeke herî.

   terî kêm (kêmtirîn, herî kêm, ji hemûyan kêmtir)

Navdêr 1

terî n

1. Guhartoyeke tirî (“mêweyek, fêkiyek”).

Navdêr 2

terî m

1. Parçeyek bi derqûna hin heywanan ve ye ku nerm û dirêj e.

   Hevmane: dûv

   Ker ket heriyê, xwedî girt teriyê.

Herwiha

• terrî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

dirêjahiya bi derqûna heywanan ve

• Erebî: ذيل, ذنب
• Farisî: دم → fa
• Îngilîzî: tail → en, caudo- → en
• Latînî: cauda
• Tirkî: kuyruk → tr

Navdêr 3

terî m

1. (Reşwî) tarîx

Formeke lêkerê

terî

1. Kesê duhem yekjimar dema niha ji lêkera çûn.