rayedar

Kurmancî

Navdêr

rayedar

1. Kesên ku karek yan dezgehek bi di bin fermana wan de ye (bi taybetî siyasetvan û karmendên payebilind yên hikûmetê).

   Hevmane: karbidest, deshilatdar, birêveber, kadro, giregir, kenkene, serdar, serok

2. hukimran, kadir, berpirs, mesûl, mezin, maqûl^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• rayedarî
• rayedarîtî
• rayedartî
• (lêker) rayedar kirin

• (navdêr) rayedarkirin

• (rengdêr) rayedarkirî

Etîmolojî

Ji ray + -e- + -dar.

Werger

• Almanî: Autorität → de m, autorisiert → de
• Esperantoyî: instanco
• Farisî: مقام‎ → fa, با مقام‎, مقام دار‎
• Fînî: viranomainen → fi, viranomaiset → fi
• Fransî: autorité → fr m
• Holendî: autoriteit → nl m
• Îbranî: אסמכתה‎ → he (asmakhta)
• Îngilîzî: authority → en (the people in command), official → en, explicatory → en, expository → en, expositive → en, ^?interpretive → en, ^?in charge → en
• Îrlendî: údarás
• Koreyî: 권력자 (gweonryeokja)
• Polonî: władza → pl m
• Rusî: авторитет → ru (avtoritét)
• Slovenî: avtoriteta m
• Swêdî: myndigheter → sv
• Tirkî: görevli → tr, kadro → tr, kompetan → tr, otoriter → tr, salahiyetli → tr, salâhiyettar, yetkili → tr, etkili → tr, tesirli → tr
• Ûkraynî: влада → uk m (vlada)