Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî rûçik rûçik
Îzafe rûçika rûçikên
Çemandî rûçikê rûçikan
Nîşandera çemandî rûçikê wan rûçikan
Bangkirin rûçikê rûçikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî rûçikek rûçikin
Îzafe rûçikeke rûçikine
Çemandî rûçikekê rûçikinan
 

rûçik

  1. alek, gep, sîmet, lam, lamik, sûret, dêm, hinarik, lem, lemik, alişk,
    herdu rexên yên li herdu alên difinê,
    cihê rihên zelamanşên dibin
  2. (mecazî) maske
    • Orfeyîzm û Pîsagorasî ya Yûnana kevin, batinîtî û hurûfîtî yên îranî ya bisilman dûvajoyên vê ne, lêbelê di nav herikîna zeman de hin reng û rûçikên nû wergirtine. — (Rojen Barnas: Bi kurmanciya gewr, Enstîtuya kurdî ya Parîsê, ISBN: 2-908416-19-0, r.56)
    • Her ku şev çû, sir û sermayê rûçikên xwe derxistin holê û bayekî gurr li wan rabû. — (Zeynelabidîn Zinar: Kadîna Mişkan, Weşanxaneya Çanda Kurdî, 1993, r.40)

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji +‎ -çik.

Bikaranîn biguhêre

Rengdêr:

Werger biguhêre