qureder

Kurmancî

Baneşan

qureder, r-ya req

1. quzilqurt, pêmirin, ziqnebût, kerafî, ziqûm

Herwiha

• kureder
• kurreder
• qurreder

Hevmane

• kerafî
• quzilqurt

Etîmolojî

Ji kul, bide ber zazakî "kul û kureder". /der/ çi ye nevebirrî ye nê dikare bibe derd (wek kul û derd) an der bi pêbestiya bi qul/qûn (bi amajekirina derçûna ji qûnê, rîtin). Ji bo hevedanîna peyvan bo ku biwêjên dijûnî bê çêkirin binihêrre quzilqurt, kîrquz, quzgêj, babqûn, kîrquzdê. Tişteyên jehrokî û hîkariyên wan di kurdî de dikarin wek bangnîşanan bi kar werin, bo nimûne jehr(!), quzilqurt (navê giyayekî) û pêmirin (ti tişta ku bi ew xwarî meriv pê dimire).

Werger

• Tirkî: zıkkımın kökü