pêmirin

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêmirin	pêmirin
Îzafe	pêmirina	pêmirinên
Çemandî	pêmirinê	pêmirinan
Nîşandera çemandî	wê pêmirinê	wan pêmirinan
Bangkirin	pêmirinê	pêmirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêmirinek	pêmirinin
Îzafe	pêmirineke	pêmirinine
Çemandî	pêmirinekê	pêmirininan

pêmirin mê

1. tişta/ê ku mirov pê dimire,
   tişta/ê ku dikare mirovî bikuje
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qurreder, quzilqurt, ziqnebût, kerafî, ziqûm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Dil sotin û dilkeseriya jiyanê, kul û kovaniyên jiyanê, kerb û xwîndariya jiyanê, çavsorî û hesûdiya jiyanê, dewlemendî û xizanîya jiyanê, hêvî û daxwazên jiyanê, evînî û hezkirina jiyanê, keser û kulilkên jiyanê, şîn û taziyên jiyanê, kenî û giriyên jiyanê, silh û mesilhetên jiyanê, xem û xiyalên jiyanê, jehr û ziqqûma jiyanê, mewt û pêmirina jiyanê, serece û taştîkên jiyanê, kezab û qulquleya jiyanê di hindirê xwe de veşêrî. — (Silêman Feqiyanî, Yuksekovahaber.com, 7/2009)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پێمرن‎

Herwiha

• pêmir

Bide ber

• pêxwarin

Etîmolojî

pê (=bi wê) + mirin

Werger

• Erebî:^?التهلكة‎, ^?الهورة‎

Hoker

pêmirin

1. dijûn û nifrînek e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)