kerentîna

Kurmancî

Navdêr

kerentîna

1. di welatek de ciyê taybetî yê kontrolkirina hin kesên ji derê wî welatî yên ku gumana nexweşiyek ji wan tê kirin dema kesin ji welatekî dî biçin wî welatî û guman bê kirin ku nexweşiyeke wan kesan heye ew kes di wî ciyê taybetî de di kerentinê de demek tên parastin û kontrol tên kirin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەرەنتینا‎

Herwiha

• kerentîn
• kerentîne

Etîmolojî

Peyvik bi eslê xwe îtalî [Peyv?] ye, di wî zimanî de quarantena tê nivîsîn û "karantena" tê gotin û wateya wê anko çil (40), li derdorên sala 1377 ê ji ber nexweşiya taûnê

Jê

• kerentîn kirin

Werger

• Erebî: الحجر الصحي‎ → ar
• Îngilîzî: quarantine → en
• Norweciya bokmålî: karantene → no