justiciary (forma pirjimar justiciaries)

  1. (Skotlenda, jimarbar, esasen tarîxî) Hakimî, destûra mehkemekirinê, hêz an daîreya hakimekî.
  2. (esasen Skotlenda, nejimarbar) Dadwerî: têgehek kolektîv ji bo sîstema dadgehê an jî desteya hakiman, sîstema adlî û hwd.
  3. (tarîxî) Kesê ku edaletê bi rê ve dibe, xisûsen:
    1. (tarîxî) Hakimekî an edalet.
    2. (tarîxî) Qaziyekî.
    3. (tarîxî) Hakimê Sereke: Karmendê herî bilind ê siyasî û dadwerî yê Keyaniya Îngilîstanê di sedsalên 12-an û 13-an de.
    4. (tarîxî) Hakim: karmendek dadwerî yê payebilind ê Îngilîstan an Skotlendaa serdema navîn.
    5. (tarîxî) Cûrbicûr daîreyên wekhev ên serdema navîn li deverên din ên Ewropayê.
  4. (Mesîhî, teolojî) Alîgirê doktrîna ku dibêje girêdayîbûna qanûnên dînî wê însaniyetê li ber Xwedê biparêze.
  • (Dadwerî, hêz, an karûbarê hakimê) Binêre judgeship
  • (Desteya kolektîf a hakiman) Binêre judiciary
  • (Yê ku edaletê pêk tîne) justicer, justiciar
  • (Hakimekî) Binêre judge
  • (Karmendê dadwerî yê sereke yê Îngilîstanê ya serdema navîn) Binêre judiciar
  • (Alîgirê doktrîneke teolojîk) Binêre legalist

Rengdêr

biguhêre

justiciary (komparatîv more justiciary, sûperlatîv most justiciary)

  1. (Mesîhî, teolojî, kevnbûyî) Ya ku bi rastdarbûn an xilasbûna li ber Xwedê ve girêdayî ye.
  2. (Mesîhî, teolojî, kevnbûyî) Yê aîd an eleqedarê doktrîna ku dibêje pabendbûna bi qanûnên dînî însaniyetê li ber Xwedê xilas dike.
  3. Adlî: ya ku bi rêvebirina dadwerî, hakim, an dadgehê ve girêdayî ye.

Çavkanî

biguhêre
  • Oxford English Dictionary, 3rd ed. "judiciary, n.1", "judiciary, n.2", "judiciary, adj.1", & "judiciary, adj.2". Oxford University Press (Oxford), 2013.