haf

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɑːf/
• Jihevqetandin: haf

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	haf	haf
Îzafe	hafa	hafên
Çemandî	hafê	hafan
Nîşandera çemandî	wê hafê	wan hafan
Bangkirin	hafê	hafino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hafek	hafin
Îzafe	hafeke	hafine
Çemandî	hafekê	hafinan

haf mê

1. cihê ku dîmen, kes, lê baş tê dîtin, hêsî, bilindcî Derketibû 'haf'a gund û li gund temaşe dikir.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hizûr, pêşî, bal Roja heşirmîzanê, dema ku însan derdikeve hafa Xwedê, ji hemû kiryarên xwe yên pîs, şerm dike.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Ji wêjeya nivîskî

Beîvan kulîlk vekir da dîlber were 'haf'ê

Di bin per û baskên xwe dil bigihîne tewafê

(Ji helbesta Rojen Barnas; Beîvno)

Ji wêjeya devkî

Seyranê, îro min li hafa Elajgirê temaşe kir...

Dengbêj Keremê Kor - Seyrana Mele Mûsa

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Dach → de n
• Tirkî: huzur → tr, karşı → tr, yukarı → tr, kat → tr, nezd → tr

Norsiya kevn

Navdêr

haf nêtar

1. (erdnîgarî) derya, behr, dengiz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên derya hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îzlendî

Navdêr

haf nêtar

1. (erdnîgarî) derya, behr, dengiz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên derya hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}