gerew

Kurmancî

Navdêr

gerew zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Kesê an jî tiştê dibe soz, ku eger kesek erkê xwe bi cih neîne dê kesek din heqê wî bide.

   Hevmane: rehîn, kefalet

   Min pismamê xwe wek gerew digel xwe bir.

2. barimte, mişkane, girtî, destbiser, girap, barîte^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گه‌ره‌و‎

Jê

• (lêker) gerew girtin
• (navdêr) gerewgirtin

Etîmolojî

Ji proto-hindûîranî *grabʰ-, ji proto-hindûewropî *gʰrebʰ-.

Hevreha girtin, farisî گرو‎ (gerow), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (glwb' /grew/), avestayî 𐬔𐬀𐬭𐬆𐬡‎ (gar^əβ, “girtin”), sanskrîtî ग्रभ् (grabh), îngilîzî grab.

Werger

• Erebî: ^?الرهین‎ → ar
• Farisî: گروگان‎ → fa, وثیقه‎ → fa, گرو‎ → fa, گرو گذاشتن‎ → fa
• Îngilîzî: pledge → en, bail → en, suretyship → en, hostage → en, collateral → en
• Tirkî: bedel → tr, fidye → tr, karşı → tr, karşılık → tr, mukabil → tr, rehin → tr, terhin → tr, tutu → tr, rehine → tr