bedel

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛˈdɛl/
• Kîtekirin: be·del

Navdêr

bedel nêr

1. alegor, ji pêş ve, li şûna, serbiserî, teqes, trampa, mibadele, gerew, mitenawibî,
   tişta/ê ku divê mirov bide daku tiştekî pê wergire
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. biha, nirx, qîmet, fiyet, sêr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Sersal û xweşî ji dest bi der dan
  'Eyşê xwe bedel kirin bi derdan
  Nagah ecanibin xuya bûn — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بەدەل‎

Herwiha

• bedêl
• berdel
• berdêl

Têkildar

• bedil

Bide ber

• bedle

Binêre herwiha

• bersiv

Jê

• bêbedel
• bêbedelî
• (lêker) bedel dan
• (navdêr) bedeldan

Etîmolojî

Ji erebî بدل‎ (bedel). Ji heman rehî: bedle, bedil, berdêl, bertîl, evdal, mibadele, tebdîl.

Werger

• Almanî: Gegenleistung → de m, Antwort → de m, Entlohnung → de m, ^?Entgelt → de m
• Erebî: بدل‎ → ar, مقابل‎, عوض‎, مقايضة‎ → ar, مبادلة‎, ^?جزاء‎
• Farisî: عوض‎ → fa, معادل‎ → fa, بدل‎ → fa, مبادله‎ → fa, ^?مقابل‎ → fa
• Îngilîzî: barter → en, remuneration → en, riposte → en, appositive → en, sub → en, substitutable → en, ^?handler → en, ^?quid pro quo → en, ^?setoff → en, ^?succedaneum → en, ^?coordinate → en, ^?doublie, ^?substituent → en, ^?symmetry → en
• Tirkî: kefaret → tr, keşikleme → tr, berdel, karşılık → tr, mübadele → tr, trampa → tr, bedel → tr, takas → tr, vardiya → tr, ^?değişim → tr, ^?değişme → tr

Tirkî

Navdêr

bedel

1. berdêl
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. buha, nirx, qîmet
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bedêl, gerew
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. hêja, bergîdan

   bu köpek üç kurda bedeldir ev se hêjayî sê guran e

5. bedêlhac
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Zazakî

Mane

1. bedel, Deger, bûha, qîmet...qas dike, Dijberê tiştekî: Her azadî bedelekî wê heye; Bedelê estordê to: Bedelê hespê te '
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)