coş
Bilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêreTewandina coş | ||
---|---|---|
Zayenda mê ya binavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | coş | coş |
Îzafe | coşa | coşên |
Çemandî | coşê | coşan |
Nîşandera çemandî | wê coşê | wan coşan |
Bangkirin | coşê | coşino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | coşek | coşin |
Îzafe | coşeke | coşine |
Çemandî | coşekê | coşinan |
coş m
- şadî, kêf, zewq, xweşî, lezet, keyf, şahî
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
- kêfxweşî, dawet[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Ji wêjeya klasîk
biguhêre- Mestane mestan noşanoş
Qerqef di caman hate coş
Ma dê bimînit kes li hoş — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)
Bi alfabeyên din
biguhêreHerwiha
biguhêre- şoş (2)
Bide ber
biguhêreJê
biguhêreEtîmolojî
biguhêreHevreha farisî جوش (cûş) û جوشيدن (cûşîden, “coşîn, kelijîn, kelîn, kewa bûn”), avestayî yeoşti-, sanskrîtî यसति (yáseti-), yûnaniya kevn ζέω (zeō: fûrîn, kel bûn, germ bûn) û ζύμη (zûmê: havên), almanî jesen / gesen / jäsen (meyandin), swêdî jäsa / esa (meyandin), hemû ji proto-hindûewropî *yes- (fûrîn, kelîn, kel bûn). Bo guherîna Y ya îraniya kevn bi C di îraniya nû de bide ber cejn, ciwan, cuda, cihû.