hoş

Kurmancî

Navdêr

hoş nêr

1. hiş, aqil, bîr, mejî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ji bo ker rawestandinê dihê gotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Qerqef di caman hate coş
  Ma dê bimînit kes li hoş
  Weqtê ko bên durdane reqs — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: höst → tr, ^?çüş → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Rengdêr

hoş

1. xweş, baş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)