şoş

Kurmancî

Baneşan

şoş

1. peyvikek e mirov pê keran dide rawestandin

   Şoş kero, kurtan dê çawan bi rê ve [bi]çe!
   (pendek e)

Bide ber

• şaş
• şeş
• şîş
• şûşe

Jê

• şoşo

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: whoa → en
• Tirkî: çüş → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şoş	şoş
Îzafe	şoşa	şoşên
Çemandî	şoşê	şoşan
Nîşandera çemandî	wê şoşê	wan şoşan
Bangkirin	şoşê	şoşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şoşek	şoşin
Îzafe	şoşeke	şoşine
Çemandî	şoşekê	şoşinan

şoş mê

1. (kêf, şadî) Binere: coş