bêcoş

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêcoş	bêcoştir	herî bêcoş bêcoştirîn

bêcoş

1. bêzewq, bêkêf, bêneşe, ne xweş, ji coşê bêpar, coş tê de tine
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêşadî, bêmendehoşî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Dijmane

• bicoş
• coşdar

Etîmolojî

Ji bê- +‎ coş.

Jê

• bêcoşî
• bêcoşîtî
• bêcoştî

Werger

• Îngilîzî: meh → en